Komunalne službe ne odlaze u prirodu, molimo vas da vaše smeće ponesete sa sobom. Čuvamo i volimo našu zemlju! Saznaj više.

Bikić Do bio je domaćin proslave nacionalnog praznika Rusina, a tim povodom objavljena je i monografija sela.

Zaleđenim i nestvarno lepim putem preko Fruške gore, prošavši pored Papratskog Dola i Sotskog jezera, prešavši dva puta državnu granicu, stigli smo do malog mesta smeštenog na sunčanoj padini fruškogorskog masiva. Južni deo naselja nalazi se u ravnici potoka Šidina, selo pripada opštini Šid, a prema poslednjem popisu iz 2011. godine, u njemu živi 269 stanovnika, većinom Rusini, ali i Srbi, Hrvati, Slovaci i Mađari.

Rusini su se u Bikić Do doselili iz severoistočnih oblasti Ugarske, danas istočna Slovačka. Na teritoriju ovdašnjeg manastira Privina glava, neposredno pre revolucije 1848. godine, radeći u manastirskim vinogradima, s vremenom su stekli vlastite kuće a kasnije stoku i zemlju. Grkokatolička crkva izgrađena je 1904, a osnovna škola 1941. godine. 

Bikić Do danas čine svega tri ulice. Slobodne aktivnosti organizovane su oko Kulturno-prosvetnog društva Ivan Kotljarevski i Fudbalskog kluba Bikić, a u bikićanskom ataru najzastupljenije su breskve i nektarine. Nekada su bikićanski proizvodi od mleka bili poznati i na udaljenim pijacama, a danas u selu možete naći dobro vino, med, proizvode uljare i hladnjače, ali i dobrog stolara i građu.

U Bikić Dolu je deseti put obeležen Nacionalni dan Rusina u Srbiji, 17. januar, kada je 1751. godine u Somboru potpisan ugovor o naseljenju rusinskih porodica na tadašnju pustaru Ruski Krstur u centralnoj Bačkoj.

Promocija monografije Bikić Dola održana je u osnovnoj školi, a u susednom domu kulture Bikićanke su pripremile „etno-sto” kojim su predstavile hranu i običaje rusinske zajednice, pa smo probali kapuščenjiki, horhelji, rejteši, odličnu domaću kobasicu, predivne štrudle i kolače. Vina nismo pili jer nas je čekao put nazad preko Fruške po sve nižoj temperaturi. 

Mesto: Bikić Do